‘Galerie Villa De Graeve’ ontleent zijn naam aan de eerste bewoner. De uit Denderhoutem afkomstige Nazaire De Graeve vestigde zich als huisdokter in een huurwoning in de Spoorwegstraat te Brakel. Al vlug besliste hij dat hij in deze buurt, de omgeving van het station, een eigen huis wou. Hij kocht er grond en gaf architect Frans Van Severen (1887-1975) uit Dendermonde de opdracht er een eigen woning voor te ontwerpen. Deze architect aanvaardde de opdracht en tekende de plannen voor een dokterspraktijk en woning. In 1932 werd deze woning voltooid. Het is een interbellum gebouw dat je ook terugvindt in de ‘inventaris van het Bouwkundig Erfgoed Oost-Vlaanderen’ (Villa de Graeve ID 73872). Van dezelfde architect zijn verschillende villa’s (bvb. Villa voor veearts, Gauwstraat Brakel), burgerhuizen, scholen en kerken in Oost-Vlaanderen. De Sint-Martinuskerk te Westrem (Wetteren) ontwierp hij samen met Henri Vaerwyck en Adrien Bressers (1897-1986). Deze laatste was de leidende architect van het gelijknamige architectenbureau, waarvan Peter De Smet tegenwoordig zaakvoerder is. De cirkel is rond.

Gezien de grootte van ‘Villa De Graeve’ had de dokter misschien wel het idee hier een gezin te stichten maar hij bleef vrijgezel. Het was zijn zuster die bij hem inwoonde en instond voor de ontvangst van de patiënten en voor het huishouden. Toen de dokter in januari 1978 overleed waren er voor het pand onmiddellijk kandidaat-kopers en het was uiteindelijk het echtpaar Paul en Cecile Limpens dat het pand kocht. Ze namen er samen met hun kinderen hun intrek vanaf juli 1978 en Paul zette er zijn advocatenpraktijk verder. Toen de kinderen het huis uit waren werd de woning in 2011 opnieuw te koop gesteld doch het duurde tot 2013 totdat architect Peter De Smet en Angelique Denijs de woning kochten, gecharmeerd door de authentieke sfeer van het gebouw en de tuin. Door de grootte van de woning en de statige ligging werd het mogelijk een droom te verwezenlijken: het inrichten van een galerie binnen een architecturaal waardevol gebouw. De zoektocht naar de symbiose tussen kunst en architectuur vindt hier zijn eindpunt. Of is dit slechts het begin van een verre ontdekkingsreis…?